علی رحیمی، نمایشگاه فردی
۱۳ مرداد تا ۳۰ مرداد ۱۴۰۲
گالری اُ نمایش انفرادی علی رحیمی (م.۱۳۷۴ دایکندی، افغانستان) را با عنوان «یک سکوت» برگزار میکند.
آنچه آثار علی رحیمی را از نقاشیهای رایج – جایی که سوژه در مرکز توجه است – متمایز میکند، تأکید بر فضا، هم ازلحاظ بصری و هم مفهومی، بهجای سوژه است. فضای تاریک وسیع با تأثیری انکار نشدنی بر سوژه، بهنوعی آن را به خلأ میکشاند؛ جایی که هیچچیز وجود ندارد، مگر یک سکوت مطلق. برای رحیمی، سوژه میتواند هر چیزی باشد و در این مجموعه اتفاقاً فیگور انسان است که در فضایی وسیع قرارگرفته است. مهم نیست چه قدر فیگورها سروصدا ایجاد کنند، این صدا همچون پژواکی گمشده در اقیانوس، در گستره خلأ پراکنده و سپس محو میشود.
بهعنوان یک مهاجر، مهاجرت و تجربهی زیستهی مهاجران، بنمایهی اغلب کارهای رحیمی است. او با اشارات تاریخی، سختیها و رنجهایی که او و امثال او چه در کشور خود افغانستان و چه در ایران، جایی که او وطن دوم خود مینامد، متحمل شدهاند را به تصویر میکشد. با تشبیهاتی اینچنینی، او نهتنها به دغدغههای دیرینهی پیرامون موضوع مهاجرت اجباری میپردازد، بلکه انزوای فردی و جمعی را که به دنبال چنین تجربیاتی پدیدار میشوند، بازنمایی میکند. بهنوعی، این نقاشیها تأییدی بر سفر مهجور افراد و جوامعی که با آن روبهرو هستند و گواهی بر حس عمیق جابهجایی و میل به ارتباط هستند.
رحیمی بهواسطهی هنر خود بیننده را دعوت به تأمل در چالشها و تجربیات اقلیتها و افراد به حاشیه راندهشدهی جامعه میکند.