همیشه (شیرین اتحادیه)

شیرین اتحادیه

نمایشگاه فردی

۱۶ اردیبهشت تا ۲ خرداد ۱۴۰۱

تاریخ منظره نشان می‌دهد که ما از خاک و درک زیست کره به چشم‌اندازی تقلیل‌گرایانه به منظره رسیدیم. برخی جنبش‌های اخیر هنر دوباره به خاک و مواد طبیعت بازگشت کردند و برخی تشابه میان بدن و زمین را در آثارشان نشان دادند. آثار تازه‌ی شیرین اتحادیه هر دو خاستگاه را موردتوجه قرار داده است. او تأکید دارد که برایش خاک و زمین در مفهومی گسترده اهمیت دارد، به همین دلیل موضوع انتخاب‌هایش از زمین و زن عشایر و خواننده‌ای سیاه‌پوست در دوره‌های کاریش را مشابه می‌داند. دریافت بدنمند او از موضوعات و عمل نقاشانه جلب‌توجه می‌کند. به این شیوه‌ی ادراک، مرلوپونتی اشاره‌کرده است. به نظر او ادراک نه دریافت کیفیت‌های حسی چیزهاست و نه حکم درباره‌ی آن‌ها، نه دریافت منفعلانه اجزاء منفصل امور حسی و نه حاصل استدلال یا قوای عقلی؛ بلکه شیوه‌ی مواجهه بدنی ما و شکل دستیابی ما به جهان است و این شیوه‌ی مواجهه، مقدم بر تفکر است.

اتحادیه خاطره‌ی خود از خاک و دشت‌های ایران را در دریافتی بدنمند و حسی به نقاشی‌هایی بدل کرده است که کشش، فرسایش، اتفاقات و لایه‌های خاک و دست ورزی و کنش نقاشانه را باهم نشان می‌دهند. آثار او اگرچه دست آورد‌های هنرمندان مدرن و معاصر مانند مارک روتکو وپاتریک هرون و بعد‌تر آنسلم کیفر را در خود محفوظ دارند اما به‌شدت مبتنی بر دریافت و عمل تجربی و زیستی هنرمند هستند. نقاشی‌ها فاقد عناصر تزیینی و کلیشه‌ای از منظره‌اند، در عوض نوسانات رنگ  و بافت و شکل و رنگ‌های غیرقابل‌پیش‌بینی و غریزی در جزییات، آن‌ها را به آثاری تأمل‌برانگیز و تأثیر‌گذار بدل کرده است. انگار که لایه‌های خاک و فرسایش آن‌ها را می‌بینیم یا خاطراتی که در زمین از تاریخ به‌جامانده است، بی‌اینکه اشاره‌ای مستقیم به عنصری شود. تفتیده بودن و کمبود آب در سرزمین ایران را می‌توان در سطوح رنگی کوچک و خطوط آبی‌رنگ دید که نویدبخش است.

اتحادیه در نقاشی‌هایش به‌درستی افق و اسمان را حذف کرده، بااینکه خطوطش بیشتر افقی هستند تا تمرکز خود و بیننده را بر زمین و خاک بکشاند و رفتار خاک، رنگ‌ها، شکستگی‌ها، خراش‌ها و ترک‌هایش را پیش رو بگذارد. ابزار‌های متنوع نقاشی مانند آکرولیک و پاستل و لمس این اجزاء، اجازه‌ی کار لایه لایه و شهودی را به نقاش داده و او بر زمینه‌ای بافت‌بندی شده آن‌ها را به کار می‌گیرد. غرایز و بدن و حس‌های چندگانه‌ی ما با این نقاشی‌ها مواجه می‌شود و این رودررویی، تنها تصویری نیست.

اتحادیه با این نقاشی‌ها انگار منظره را به زمین و خاک مبدل کرده و درعین‌حال به رسانه و تجربیات نقاشانه وفادار مانده است. این نقاشی‌ها هم چشم‌نوازند، هم به‌شدت منقلب کننده هستند و احساسات را به خود معطوف می‌کنند و راه را برای اندیشیدن هموار می‌سازند. عناصری بنیادین مانند خاک و آب را نشان می‌دهند و تفکرات درباره‌ی هستی و  زندگی و زوال را بیدار می‌کنند.

بهنام کامرانی

گالری ویستا

تهران | خیابان مطهری | خیابان میرعماد | کوچه دوازدهم | پلاک ۱۱

شماره تماس: ۸۸۵۱۳۹۳۳-۰۲۱

حمیدرضا پژ‌مان
حمیدرضا پژ‌مان

آیتم های مشابه

این آشغال نیست

مدیر

+۲۵ نقاشی و ۳ مجسمه

مدیر

شاید این من بودم…

مدیر