برایان آدامز عشق را به اکسیژن تشبیه می‌کند و هوایی که هرلحظه و هرروز برای تنفس و زنده ماندن به آن نیاز داریم.
برایان آدامز، یکی از ستارگان کهنه‌کار موسیقی پاپ و راک، اگرچه چندان اهل نوآوری نیست، اما در طول فعالیتش که نزدیک به سه دهه از عمر آن می‌گذرد، ترانه‌های شنیدنی و ماندگار بسیاری از خود به‌جای گذاشته است.وی که متولد پنجم نوامبر ۱۹۵۹ در شهر کیکستون واقع در ایالات اونتاریو کاناداست از همان دوران کودکی و نوجوانی نواختن گیتار و ساختن ترانه را آموخت و تجربه کرد.
دوران کودکی و نوجوانی آدامز، به خاطر شغل پدرش که ارتشی بود، مدام در سفر و اقامت در کشورهای دیگر گذشته است . وی در شانزده‌سالگی ترک تحصیل کرد و اولین گروه موسیقی خود به نام شوک را تشکیل داد و به اجرای برنامه پرداخت.
دیدن یکی از کنسرت‌های تینا ترنر باعث شد، برایان آدامز عزمش را جزم کند و به‌طورجدی پا به صحنه موسیقی بگذارد. او درباره این می‌گوید: «یادم است که تینا ترنر در این کلوپ کوچک برنامه داشت و تاآخرین‌نفس خواند؛ و این در حالی بود که بالای چهل درجه تب داشت و اصلاً حال خوشی نداشت. من که این صحنه را دیدم، به خودم گفتم، وقتی تینا ترنر باوجود تب و مریضی شدید، می‌تواند به روی صحنه برود و هر چه در توانش هست را به طرفدارانش عرضه کند، من هم می‌توانم از عهده این کار بربیایم.»
در سال ۱۹۷۷ به گروه نیمه موفق سویینی تاد پیوست و در تهیه و اجرای دو آلبوم با آن‌ها همکاری کرد. بعد از جدایی از این گروه با همکاری تنگاتنگ بروس آلن به‌عنوان مدیر و جیم والانس ترانه‌سرای چیره‌دست و حرفه‌ای آن دوران به تک‌خوانی ادامه داد.
اولین ترانه‌اش «Eponymous» نخستین حضور هنری وی در عرصه موسیقی بود که با همکاری شرکت معتبر A&M کانادا به بازار عرضه شد. بااین‌وجود آلبوم تأثیرگذار و موفقی از کار درنیامد. در سال ۱۹۸۱ با ترانه «You Want It, You Got It» بدل به یکی از خوانندگان مطرح روز شد. ترانه «Cuts Like a Knife» در سال ۱۹۸۳ در کم‌تر از یک سال بیش از یک‌میلیون نسخه فروش رفت و ترانه «Straight From The Heart» جزو ده ترانه برتر قرار گرفت و صدرنشین جدول بیل‌بورد شد.
برایان آدامز بعد از آمریکا به همراه گروهش به اروپا، ژاپن و استرالیا سفر کرد. او در سال ۱۹۸۴ آلبوم «Reckless» را منتشر کرد و ترانه «Heaven» از این آلبوم که در فیلم «شبی در بهشت» محصول کمپانی فاکس قرن بیستم استفاده‌شده بود به‌عنوان ترانه برتر سال در آمریکا و ۶ ترانه دیگر این آلبوم به‌عنوان پرفروش‌ترین ترانه‌های کانادا به ثبت رسیدند.
پس‌ازآن برایان آدامز در کنسرت فیلادلفیا که به‌منظور کمک‌های انسان دوستانه به قحطی‌زدگان اتیوپی ترتیب داده‌شده بود شرکت کرد و یک سال بعد در کنسرتی مشابه با یک گروه کانادایی به نام «Northern» همکاری کرد.
آلبوم «Reckless» وی تا دو هفته به‌عنوان آلبوم برتر آمریکا معرفی شد و آدامز جوایز متعددی را در این زمینه دریافت کرد که می‌توان به جایزه JUNO در کانادا که هم‌تراز جایزه گرمی در آمریکا است اشاره کرد.
آلبوم بعدی برایان آدامز «Into the Fire» نام دارد که در سال ۱۹۸۷ نزدیک به یک‌میلیون نسخه از آن در آمریکا فروش رفت و در میان جدول ۱۰ ترانه برتر قرار گرفت. برایان تا اواسط سال ۱۹۸۸ وقت خود را صرف اجرای کنسرت در آمریکای شمالی، اروپا و ژاپن کرد و مهم‌ترین برنامه وی اجرای کنسرت در آلمان شرقی بود که در آن زمان کشوری کمونیستی به شمار می‌رفت.
در سال ۱۹۸۸ ستاره موسیقی پاپ فعالیت هنری خود را صرف ساخت موسیقی فیلم «کادیلاک صورتی» با بازی کلینت ایستوود کرد و تا سال ۱۹۹۰ هم چنان در فعالیت‌های انسان دوستانه شرکت داشت. حضور افتخاری در کنسرت بزرگ «Motley Crue» و ضبط آلبوم جدیدش نیز در همین دوران انجام شد.
سال ۱۹۹۰ هم‌زمان با فروپاشی دیوار بزرگ برلین در کنسرت بزرگ راجر واترز و گروه «Pink Floyd» که با حضور ستارگان بزرگ موسیقی پاپ و راک انجام شد شرکت کرد.
یک سال بعد برایان آدامز نسخه جدیدی از یکی از ترانه‌های مشهور مایکل کامندپد بنام «I Do It For You» را برای فیلم مشهور «رابین‌هود: شاهزاده دزدان» با بازی کوین کاستنر اجرا کرد که به‌عنوان ترانه شماره یک آمریکا، انگلستان و کانادا معرفی شد. فروش نزدیک به چهل هزار نسخه از این آلبوم در مدت یک هفته رکوردی بی‌نظیر در تاریخ موسیقی پاپ بر جای گذاشت. وی با شگفتی می‌گوید: «ساختن این ترانه یک ساعت بیشتر طول نکشید.»
این موفقیت زمینه را برای عرضه آلبوم «Waking Up the Neighbours» فراهم نمود و این ترانه در انگلستان به مدت ۱۶ هفته ترانه شماره یک لقب گرفت و رکوردی جهانی را برای برایان آدامز بر جای گذاشت. در مدت کم‌تر از دو ماه افزون بر پنج و نیم میلیون نسخه از آلبوم به فروش رفت و در ۱۰ کشور جهان لقب ترانه شماره یک را از آن خود ساخت و قریب به ۱۰ میلیون نسخه از آن در سراسر جهان به فروش رفت.
برایان آدامز در فاصله سال‌های ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۴ به اجرای تورهای بین‌المللی پرداخت. در مکزیک نسخه اسپانیایی ترانه «I Do It For You» را اجرا کرد و سپس آلبومی را به‌عنوان بهترین‌های خود به بازار عرضه کرد که فروش ۱۳ میلیونی را به دنبال داشت.
این موفقیت آدامز مرهون ترانه «Please Forgive Me» بود که پیش‌ازاین در آمریکا به‌عنوان ترانه شماره یک معرفی‌شده بود. آلبوم دیگر آدامز در همان سال «All For Love» نام دارد که با همکاری مشترک استینگ و رد استیوارت به بازار عرضه شد.
برایان آدامز در نیمه سال ۱۹۹۴ آلبوم «Live! Live! Live» را ارائه کرد و یک سال بعد ترانه مشهور «Have You Ever Really Loved A Woman» را برای فیلم «دون ژوان مارکو» ساخت که طبق معمول به مدت ۴ هفته در آمریکا ترانه شماره یک بود. او در همان سال با همکاری بانی ریت کنسرتی را اجرا کرد و در اواخر ۱۹۹۶ آلبوم «۱۸» را عرضه کرد و سبکی جدید از موسیقی پاپ – راک را بنیان گذاشت. اگرچه این آلبوم فروش نسبتاً خوبی داشت، اما واکنش منتقدان موسیقی نسبت به آن چندان مثبت نبود و اغلب آن را تکراری و فاقد نکته‌ای تازه دانستند.
البته برایان آدامز توجه چندانی به این انتقادها نمی‌کرد و دریکی از مصاحبه‌هایش گفت: «راستش فرقی نمی‌کند که ۱۰ هزار صفحه بفروشی یا ۱۰ میلیون. آنچه برای من مهم است خوب بودن ترانه و موسیقی است. همیشه این‌طور بوده که بعضی‌ها از کارهای ما خوششان می‌آید و بعضی‌ها هم نه». به عقیده این خواننده کانادایی «زیبایی و جذابیت موسیقی و آهنگسازی در این است که همیشه می‌توان حس نوستالژیک داشت». آدامز می‌گوید: «همیشه می‌توانم خودم و ذهنم را به دوره‌ای دیگر منتقل کنم؛ به یاد بیاورم که آن وقت چه چیزی ذهنم را مشغول می‌کرد، چه لباسی تنم بود، چه ماشینی داشتم و چگونه و با چه کسی زندگی می‌کردم. فکر می‌کنم اکثر کسانی که ترانه‌های دهه‌های شصت، هفتاد و هشتاد میلادی را می‌شنوند، چنین احساسی دارند… مثلاً من که چهارده سالم بود، موهای بلند داشتم و… این یکی از چیزهایی است که به یاد دارم. موسیقی همیشه ما را به دنیای دیگر می‌برد».
اجرای این آلبوم تا سال ۱۹۹۷ ادامه داشت و عاقبت دهمین آلبوم استودیویی وی با نام «On a Day Like Today» در پاییز سال ۱۹۹۸ منتشر شد. دو دهه فعالیت در عرصه موسیقی، فروش سرسام‌آور و جادویی در سطح جهانی، برایان را هم‌ردیف بزرگان موسیقی جهان قرار می‌دهد اما او متواضعانه می‌گوید: «من تنها یک نوازنده ساده باس هستم». ترانه‌های وی همیشه به‌طور گسترده در جهان به‌عنوان ترانه‌های برتر معرفی‌شده و از او چهره‌ای افسانه‌ای در عرصه موسیقی ساخته است.
ترانه «I Do It For You» برایان آدامز صاحب یک رکورد در تاریخ موسیقی انگلستان است. این ترانه به مدت ۱۶ هفته، ترانه شماره یک محسوب می‌شد و در آمریکا ترانه‌های دیگرش همواره جزو برترین ترانه‌های سال به شمار می‌رفتند. حضور وی در فعالیت‌های خیرخواهانه و انسان دوستانه گویای شخصیت والای انسانی، دوست‌داشتنی و بی‌پیرایه اوست. کنسرت یادمان «Prince» ، کمک‌های انسان دوستانه به سیاه‌پوستان آفریقا، فعالیت در گروه صلح سبز و اجرای کنسرت برای آزادی نلسون ماندلا رهبر آزادیخواهان آفریقا و جمع‌آوری بیش از نیم میلیون امضا از هواداران جهت حفاظت از نسل وال‌های منطقه اقیانوس جنوبی و ارسال نامه به دولت استرالیا و … ماحصل عملکرد برایان آدامز در عرصه فعالیت‌های انسانی و اجتماعی است. او همچنان یک مرکز تخصصی درمان سرطان سینه نیز دایر کرد. اختصاص یک ترانه، کمک برای تأمین هزینه درمان این بیماری با همکاری مجله «Self» و برگزاری کنسرت و جمع‌آوری یک‌میلیون دلار جهت افتتاح بخش درمان سرطان در بیمارستان عمومی سنت کاترین ازجمله فعالیت‌های انسانی آدامز به شمار می‌رود.
در همان سال برایان آدامز کتاب «Made in Canada»، مجموعه‌ای از عکس‌های سیاه‌وسفید هنرمندان زن کانادا را تهیه و منتشر ساخت. این کتاب شامل عکس‌های بی‌نظیری از سلین دیون، الانیس موریست، جانی میچل و دیگران بود که با استقبال بسیاری مواجه شد و در مدت کوتاهی به چاپ‌های بعدی نیز رسید. برایان تمام عواید ناشی از فروش این کتاب را به بنیاد سرطان کانادا هدیه کرد.
جوایز متعدد گرمی، جوایز موسیقی آمریکا و جوایز بی‌شمار درزمینهٔ ترانه‌سرایی و تنظیم آهنگ و کاندیداتوری جایزه آکادمی اسکار از افتخارات برایان آدامز است.
در سال ۱۹۹۹ کمپانی یونیورسال دوازدهمین آلبوم برایان آدامز را با عنوان «بهترین‌های من» به علاقه‌مندان موسیقی ارائه کرد که دو ترانه «بهترین‌های من» و «تسلیم نشو» صدرنشین جدول بیل برد شدند.
سال ۱۹۹۹ آدامز به همراه کیت اسکات گیتاریست و میکی کوری طبال قریب به ۱۳۰ کنسرت را در اروپا، آفریقا و آسیای میانه اجرا کردند که مورد استقبال گسترده هوادارانش قرار گرفت و در ژانویه ۲۰۰۰ با همکاری تینا ترنر به اجرای کنسرتی به‌یادماندنی در کانادا پرداخت. یکی از شاهکار وی ساخت موسیقی متن انیمیشن باشکوه «روح» است که اثری زیبا و به‌یادماندنی محسوب می‌شود.
سال ۲۰۰۴ برایان آدامز آلبوم «Room Service» منتشر کرد که درمجموع نتوانست موفقیت آلبوم‌های گذشته او را تکرار کند. یک سال بعد، دومین گلچین ترانه‌های برایان آدامز تحت عنوان «آنتولوجی» منتشر شد. پس‌ازآن وی به اجرای کنسرت در آمریکا، استرالیا، ژاپن و اروپا ادامه داد و مدتی بعد آلبوم “۱۱” را به بازار عرضه کرد. در آلبوم «۱۱» برایان آدامز نیز از نوآوری و قطعات به‌اصطلاح تجربی خبری نیست و تنظیم و ساختار آهنگ‌ها و همچنین مضمون ترانه‌ها، بی‌شباهت به کارهای قبلی این خواننده کانادایی نیستند. از بین قطعات این آلبوم می‌توان به دو ترانه اشاره کرد، یکی قطعه پایانی آلبوم به اسم «Walk on By» که نسبتاً مینیمالیستی است و با گیتار آکوستیک و همراهی سازهای زهی اجراشده. این ترانه درباره وداع و شروع فصلی تازه در زندگی است و درباره اینکه انسان چقدر مشکل می‌تواند گذشته را پشت سر بنهد و راهی دنیایی تازه گردد.
یک قطعه دیگر هم که به‌گونه‌ای «موتور» آلبوم است و شور و حال زیادی دارد، ترانه‌ای است به نام «اکسیژن». در این ترانه برایان آدامز عشق را به اکسیژن تشبیه می‌کند و هوایی که هرلحظه و هرروز برای تنفس وزنده ماندن به آن نیاز داریم.
حسین تقی پور
