دل نوشته‌ای در رثای زنده‌یاد حبیب‌الله صادقی
حبیب‌الله صادقی هرگاه می‌آمد با قدم‌هایی نه‌چندان تند و نه‌چندان آهسته، با لبخندی گرم و چشمانی مهربان و جستجوگر که گویی همواره در پی یافتن چیزی بودند، با آمدنش و با حضورش، فضا رنگ می‌گرفت و گرما و روشنی می‌یافت؛ اما ورای آن چهره و آن لبخند مهربان، چیزی که بیش از همه نگاه‌ها را به خود معطوف می‌ساخت، دستانش بود، دستانی بی‌قرار و همیشه آغشته به رنگ، گویی اعجاز رنگ در دستان او بود.
عاشقانه و پرحرارت و با شوقی لطیف و کودکانه، زمانی که در برابر بوم و سه‌پایه نقاشی قرار می‌گرفت به‌مانند موسیقیدانی بزرگ، سمفونی رنگ را بر پهنه بوم می‌سرود. دستان وی همچون کبوترانی شیدا در آسمان سپید بوم به پرواز درمی‌آمدند و بدان رنگی از عشق و اشتیاق می‌بخشیدند.
سرایش‌های عاشقانه حبیب‌الله صادقی آغازیدن می‌گرفت، گاه در جلوه‌ای از شمایل یک قدیس، یک امام معصوم، گاه پیکر در شهیدی سرو قامت و خونین‌کفن در لحظه دیدار با معبود، گاهی آواز پر جبریل را می‌سرود و گاهی دشتی پر از شقایق را می‌نواخت؛ اما حاصل این دستان بی‌قرار که نشان از دلی پرشور داشت بدین جا ختم نمی‌شد. او آهنگ عدالت را با قلم رنگ می‌سرود، نقاب از رخسار کریه و زشت ظلم و ظالم می‌افکند و هم‌نوا با مظلوم ترسیم فردایی روشن، جهانی پر از امید و نور ظهور را نوید می‌داد.
او جهانی پر از عشق و عدالت و مهر را دوست می‌داشت و این‌همه را در نقاشی‌هایش به تصویر می‌کشید. دل شوریده او تاب نداشت تا گوشه‌ای آرام گیرد و دستان وی سفیران و پیام‌آوران این دل بودند.
حبیب‌الله صادقی همچنان عاشق و سرمست در این سال‌ها به سرایش انقلاب در قالب قصیده‌ای طولانی و خوش‌آهنگ، از رنگ و نقش پرداخت و اکنون گویی کتابی از نقش یادگار اوست که تاریخ انقلاب را روایت می‌کند، همچون یک سمفونی حماسی یا خروشی از نقش و رنگ، یا آرمانشهری که حاصل آرزوهای عدالت‌طلبان جهان است، هر چه هست، این‌ها همه به‌مثابه آخرین گفته‌های یک نقاش انقلاب، یک هنرمند دل‌آگاه و دردمند در قالب پرده‌ای بزرگ است، کسی که دغدغه زیستن انسان در جهانی روشن و زیبا را داشت و برای ترسیم این آرزو کوشید و در وفاداری بر عهد خویش با جانان تا پای جان ایستاد.
یاد و نامش همواره گرامی و پاینده باد.
دکتر خشایار قاضی‌زاده
استاد گروه هنر اسلامی، عضو هیئت‌علمی دانشکده هنر، نقاش، تصویرساز، نگارگر و عضو گروه هنرمندان و پژوهشگران مکتب نگارگری کمال‌الدین بهزاد، مجری طرح‌های تحقیقی با موضوع نگارگری، دبیر بخش نگارگری و تصویرسازی چندین جشنواره ملی و بین‌المللی، تصویرسازی بیش از ۲۰ عنوان کتاب داستانی کودک و نوجوان؛ ارائه سخنرانی و چاپ مقالات در نشریات هنری است.